Ks Stanisław Małysiak ps. „Sęp” starał się przez kilkadziesiąt lat w czerwcu każdego roku przyjeżdżać do Osuch na groby kolegów, by się pomodlić. Była to też okazja, by przez nikogo niezauważony odwiedzić swoich żyjących przyjaciół z lasu. Od 1990 roku koncelebrował uroczystą Mszę św. polową za partyzantów poległych w bitwie nad Sopotem podczas obchodów ogólnopolskich. Nie brał udziału w obiedzie dla VIP po uroczystościach osuchowskich, bo wolał tak jak Wojtyła posiedzieć na podwórku u przyjaciela śp. Józefa Osucha ps. „Wesoły” z innymi żyjącymi AK - owcami, którym udało się przeżyć wojnę i represje komunistyczne.

Bardzo serdeczny i ciepły, przy tym niezwykle skromny. Gdy schorowany nie mógł przyjeżdżać do Osuch dzwonił do GOK w Łukowej prosząc ze łzami w oczach o przekazanie pozdrowień dla partyzantów, zapewniając o łączności modlitewnej i pamięci.

Stanisław Małysiak ps. „Sęp”, żołnierz oddziału AK plutonu „Brzeziny”, a następnie oddziału Konrada Bartoszewskiego „Wira”, urodzony 5 maja 1925 r. w Ślemieniu,

Uczestniczył w pierwszym turnusie Szkoły Młodszych Dowódców Piechoty „Wira” w okolicy Brzezin na tzw. „Salonowych”. W oddziale służył do momentu rozbrojenia batalionu dowodzonego przez „Wira”, na przełomie lipca i sierpnia 1944r. podczas marszu do Warszawy dla wspierania Powstania Warszawskiego. Uczestniczył w działalności oddziału „Brzeziny” i w oddziale „Wira” w latach 1942 - 1944 pełniąc rolę łącznika w kolportażu prasy konspiracyjnej i meldunków. Brał udział w koncentracjach oddziałów AK, jakie miały miejsce w rejonie Józefów Biłgorajski, i były związane z niemieckimi akcjami pacyfikacyjnymi. Brał udział w takich akcjach jak : wysadzanie pociągów na linii kolejowej: Zawada – Zwierzyniec – Krasnobród – Bełżec / w maju 1944 r. równocześnie 3 pociągi, w tym 9 wagonów z amunicją / w pobliżu stacji Krasnobród, w zasadzkach na specjalne oddziały gestapo przy szosie Biłgoraj – Zwierzyniec, w akcjach bojowych prowadzonych przez oddziały rejonu józefowskiego w okolicy Józefowa w lutym 1943 r. m.in. w bitwie koło miejscowości Trzepieciny z kompanią niemiecką po pacyfikacji wsi Lasowe /luty 1943/; w likwidacji niemieckiej załogi osłaniającej most kolejowy w pobliżu stacji Krasnobród /maj 1944/; w walkach podczas akcji Wehrmachtu pod kryptonimem „Wicher II” w Puszczy Solskiej w czerwcu 1944 r. Po zakończeniu walk w Puszczy Solskiej brał udział w osłanianiu Górecka Kościelnego przed oddziałami niemiecko – kałmuckimi, które dokonywały egzekucji i palenia wsi, a także w organizowaniu odbioru i ubezpieczeniu zrzutów broni przez samoloty RAF-u, jakie miały miejsce na zrzutowisku „Hipopotam” obok miejscowości Florianka w 1943 i 1944 r. Wiosną 1943 r. podczas pacyfikacji miejscowości Majdan Kasztelański został ujęty przez Niemców i osadzony w przejściowym obozie koncentracyjnym w Zwierzyńcu k. Zamościa, a następnie przewieziony do obozu na Majdanku, skąd udało mu się zbiec.

Małysiak na wniosek dowódcy Konrada Bartoszewskiego ps. Wir został odznaczony Krzyżem Walecznych.

W latach 50 zaczął pracę w wydziale duszpasterstwa krakowskiej kurii metropolitalnej. A od 1963 r. był związany z bazyliką Mariacką. Blisko współpracował i z Karolem Wojtyłą i z Franciszkiem Macharskim. W czasach komunizmu wielokrotnie pomagał internowanym. Duchowny był założycielem Wydawnictwa św. Stanisława. W 1990 r., na wniosek krakowskiego środowiska żołnierzy AK, kard. Macharski mianował ks. Małysiaka kapelanem organizacji kombatanckich Armii Krajowej. Rada Miasta Krakowa w 2002 roku odznaczyła Małysiaka Brązowym Medalem Cracoviae Merenti.

W 2007 roku ks. Infułat odznaczony został przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Kawaleryjskim Orderu Odrodzenia Polski za udział w bitwie pod Osuchami.

Duchowny zostanie pochowany w czwartek, 6 kwietnia 2017 roku na Cmentarzu Rakowickim. Msza św. pogrzebowa zostanie odprawiona w Kościele Mariackim.

Nabożeństwo Żałobne za śp. Ks Małysiaka rozpocznie się w środę 5 kwietnia o godz. 16.00 w Katedrze Wawelskiej. Msza św. pogrzebowa natomiast odbędzie się w Kościele Mariackim w czwartek 6 kwietnia o godz. 13:00