Wieś Osuchy jest położona w samym środku gminy Łukowa, w międzyrzeczu Tanwi i Sopotu, w obrębie Równiny Biłgorajskiej.
Osuchy leżą w Puszczy Solskiej przy trasie Łukowa – Józefów u ujścia rzeki Sopot do Tanwi. Puszcza Solska zajmuje 25 tys. ha. Leży na pograniczu Kotliny Sandomierskiej i południowej części Roztocza Środkowego. Prawie cała powierzchnia puszczy leży w strefie borów sosnowych o dużym zróżnicowaniu siedliska – od boru suchego do bagiennego. Porasta ją przeważnie sosna, ale występują też buk, brzoza , dąb, klon i osika. Ten duży kompleks leśny tworzy dogodne warunki do życia ptaków, ssaków i płazów. Przeważają tu kontynentalne cechy klimatyczne. Krótkie są przejściowe pory roku, a lato i zima zaczynają się wcześnie i trwają najdłużej w kraju (lato trwa 100 dni). Średnie temperatury wynoszą: wiosna 7,2^oC, lato 16,7^oC, jesień 7,5^oC, zima – 3,1^oC. Opady atmosferyczne są niewielkie przy czym wyraźnie zaznacza się przewaga letnich nad zimowymi.
Obserwuje się obniżenie poziomu wód gruntowych i zanikanie źródeł. Rzeki Tanew i Sopot należą do najczystszych. Odkryto tu złoża mineralizowanych wód – w Osuchach (chlorkowo–sodowo–jodkowych). Planowano budowę uzdrowiska, lecz przemiany jakie zachodziły w kraju przyhamowały zamiary. Miejscowość otoczona jest z trzech stron lasami, a tylko od strony Łukowej jest wolna przestrzeń, po której wije się Tanew.

Szczegóły

Gminny Ośrodek Kultury w Łukowej

Utworzono: 29 styczeń 2014

Pierwsze wzmianki o Osuchach pochodzą z roku 1726, gdy żył tu Sobek Osuch i zbudował młyn wodny na 4 kamieniach na rzece Sopot. Dwa lata później powstał tu młyn o jednym kamieniu.
Według inwentarza z roku 1783 powstały tu dwa młyny o jednym kamieniu. W 1804 notowano w Osuchach leśnictwo z zabudowaniami i piwnicą murowaną. Osuchy od początku należały do Ordynacji Zamojskiej i wchodziły w skład Klucza Łukowskiego. Ze spisu z roku 1827 wynika, iż wieś w powiecie Tarnogrodzkim i parafii Łukowa liczyła wówczas 21 domów i 181 mieszkańców.
Od ostatnich lat XIX wieku, Osuchy zostały przyłączone do gminy Łukowa i parafii w Łukowej. 24 Kwietnia 1963 roku powstańcze oddziały Borelowskiego, które zatrzymały się w lesie między Osuchami a Józefowem zostały zaatakowane przez Rosjan, którymi dowodził major Ogolina i pułkownik Tołmaczewa w sile: "4 roty, 2 armaty i sotnię kozaków". Powstańcy utworzyli oddział zaporowy, który powstrzymał Rosjan, ale prawie cały zginął. Rosjanie zabili wówczas aż 29 powstańców, reszta zdążyła się wycofać.
Na początku XX wieku we wsi wybudowano młyn wodny. Według spisu z 1921 roku Osuchy liczyły 62 domy i 390 mieszkańców narodowości polskiej.
14 Września 1943 roku w pobliżu wsi toczyły się walki 12 pułku piechoty z niemiecką dywizją. W tych walkach zginęło 22 Niemców, straty Polaków nie są znane. 10 lutego 1943 roku pluton szturmowy podporucznika Stanisława Makucha "Kruka" walczył we wsi z niemiecką żandarmerią. W 1943 roku Niemcy spacyfikowali wieś, przy czym zabili 17 osób. 24 czerwca 1944 roku Niemcy zabili 30 osób i spalili wszystkie zabudowania. W tej miejscowości znajduje się największy w Polsce cmentarz partyzancki, na którym jest pochowanych około 300 żołnierzy AK i BCh, którzy polegli podczas bitwy z Niemcami 24-25 czerwca 1944 roku na skraju Puszczy Solskiej. Nie wszyscy polegli wówczas partyzanci spoczywają na tym cmentarzu. Cześć pochowano na cmentarzach wyznaniowych a resztę w grobach rodzinnych. Liczba zabitych podczas bitwy nie jest do końca pewna, niektóre źródła podają 400 osób a nawet do 800 poległych. Cmentarz jest w kształcie prostokąta o powierzchni 0,12 ha.
Miejscowość jest otoczona z trzech stron lasami, a tylko od strony Łukowej jest wolna przestrzeń, po której wije się Tanew.
Osuchy liczą teraz 38 gospodarstw i 263 mieszkańców.

Szczegóły

Gminny Ośrodek Kultury w Łukowej

Utworzono: 29 styczeń 2014

Szczegóły

Gminny Ośrodek Kultury w Łukowej

Utworzono: 29 styczeń 2014