Historia powstania Społecznego Komitetu Opieki nad Cmentarzami w Gminie Łukowa
Inicjatywa społecznej opieki nad cmentarzami w Gminie Łukowa sięga 4.11.2001r. Otwarto wówczas, przygotowaną przez GOK w Łukowej wystawę fotograficzną „Nekropolie Ziemi Łukowskiej”. Autorem zdjęć był Tomasz Brytan – historyk i regionalista z Biłgoraja. Wystawa połączona była z prelekcją autora. Zwróciła ona uwagę mieszkańców na sprawę miejscowych cmentarzy.
Wzorem szlachetnej działalności, zapoczątkowanej przez Jerzego Waldorfa na Warszawskich Powązkach, osoby publiczne Gminy Łukowa podjęły inicjatywę społecznej opieki nad zabytkami cmentarnymi, tj. należyte utrzymanie i zachowanie zabytkowych cmentarzy i pomników, jako wyraz troski społeczeństwa o pamiątki przeszłości, które przetrwały do naszych czasów oraz powinny być zachowane i przekazane przyszłym pokoleniom. Dnia 25 lutego 2002 r. powołano w Łukowej, pierwszy w biłgorajskim regionie SPOŁECZNY KOMITET OPIEKI NAD CMENTARZAMI W GMINIE ŁUKOWA.
W skład Zarządu Komitetu weszli: Stanisław Kozyra wójt – przewodniczący, ks. Witold Smyk proboszcz parafii Wniebowzięcia NMP w Łukowej – zarządca cmentarza, Stanisław Stelmach – skarbnik, Wiesława Kubów – sekretarz, Danuta Kawałko – opieka konserwatorska, Maria Tyszkiewicz – prawnik. Członkami zostali nauczyciele, regionaliści, właściciele firm, pracownicy GOK i gminy, radni, strażacy, krwiodawcy; wolontariuszami – miejscowi gimnazjaliści. Stroną medialną i informacyjną działalności od początku zajęli się społecznie ludzie kultury i dziennikarze Katolickiego Radia Zamość.
UCHWAŁA ZAŁOŻYCIELSKA
SPOŁECZNEGO KOMITETU OPIEKI NAD CMENTARZAMI W GMINIE ŁUKOWA
§ 1
W dniu 25 lutego 2002 roku zostaje powołany Społeczny Komitet Opieki Nad Cmentarzami w Gminie Łukowa w składzie:
1. Pan Stanisław Kozyra
2. Pan Józef Ćwik
3. Pani Danuta Kawałko
4. Ksiądz Proboszcz Witold Smyk
5. Pan Tomasz Brytan
6. Pani Wiesława Kubów
7. Pani Maria Tyszkiewicz
8. Pan Stanisław Bosak
10.Pani Bożena Bosak
11.Pan Andrzej Kniaź
12.Pan Stanisław Stelmach
13.Pan Jan Rój
14.Pan Zbigniew Sokal
15.Pan Wiesław Stański
16.Pani Lilla Pankowiec
17.Pan Zdzisław Szostak
18.Pan Mirosław Siwik
19.Pan Mirosław Peć
20.Pani Krystyna Szmołda
21.Pan Jerzy Grzyb
22.Pani Renata Majewska
23.Pani Janina Kozyra
24.Pani Katarzyna Bastrzyk
25.Pan Paweł Bastrzyk
26.Pani Małgorzata Kraczek
27.Pan Mirosław Okoń
28.Pani Halina Kozyra
29.Pani Agata Dąbrowska
30.Pani Lucyna Paluch
31.Pani Maria Działo
32. Pani Halina Rój
W latach następnych członkami Komitetu zostali:
33.Ks. Proboszcz Waldemar Kostrubiec
34. Ks Proboszcz Marek Tworek
35. Pani Krystyna Wurszt
36. Pani Kazimiera Sokal
37. Pani Janina Hyz
38. Pan Mieczysław Dzikoń
39. Pan Janusz Kozyra
40. Pan Józef Pluskwa
41. Pan Janusz Łysiak
42. pan Zbigniew Kubaj
43. Pan Ryszard Ostasz
44. Pan Adolf Iwaniec
45. Pan Tadeusz Kraczek
46. Pan Józef Jabłoński
47. Pan Krzysztof Kowalik
48. Pan Bogusław Rój
49. Pan Stanisław Jeleń
50. Pan Zbigniew Mędryk
51. Pan Tadeusz Budzyński
52. Pani Magdalena Szostak
53. Pan Robert Chmiel
54. Pan Marcin Kozdra
55. Pan Stanisław Bżdziuch
56. Pan Stanisław Dzikoń
57. Pan Maciej Paluch
58. Pan Mieczysław Kozyra
59. Pan Ryszard Paluch
§ 2
Członkostwo w Komitecie jest otwarte.
§ 3
Celem Komitetu będzie przede wszystkim opieka społeczna nad zabytkami,
m. in.:
należyte utrzymanie i zachowanie zabytkowych cmentarzy
i pomników, jako wyraz troski społeczeństwa o pamiątki
przeszłości, które przetrwały do naszych czasów oraz powinny
być zachowane i przekazane przyszłym pokoleniom.
Numer konta Społecznego Komitetu Opieki nad Cmentarzami w Gminie Łukowa :
BS Łukowa 30 9619 0003 2001 0000 4675 0001
Siedziba Komitetu: Gminny Ośrodek Kultury w Łukowej
23- 412 Łukowa 569
tel. 84 6874060 e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
ROK 2002
Pierwszą inicjatywą komitetu było uzupełnienie informacji dotyczących nazwisk powstańców styczniowych (którzy zginęli 16.04. 1863 r. pod Kobylówką) na pomniku ufundowanym przez mieszkańców Gminy Łukowa w 75. rocznicę bitwy oraz renowacja i konserwacja samego pomnika.
Odsłonięcie i poświecenie tablicy przez Jego Ekscelencję Ks. Biskupa Jana Śrutwę odbyło się podczas uroczystości 20 kwietnia 2002 roku, na cmentarzu można było zakupić książkę pana Brytana, będącą historycznym opracowaniem bitwy pod Borowymi Młynami (Kobylówką). Całkowity dochód ze sprzedaży tej publikacji przeznaczony został na renowację najstarszej części cmentarza.
Na apel Komitetu w dniach 1 i 2 listopada 2002 roku przeprowadzono I kwestę na rzecz ratowania zabytkowych nagrobków. Zebrano 3.406 zł.
ROK 2003
W 2003 roku dokonano oczyszczenia, remontu i konserwacji 2 nagrobków: Matki Proboszcza Klary Zuzanny z Banaszewskich Włodzyńskiej i Proboszcza Władysława Matuszyńskiego oraz zabezpieczono przed zawaleniem nagrobek Tomasza Matczyńskiego.
Na cmentarzu parafialnym w dniach 1 i 2 listopada 2003 r. odbyła się II kwesta na rzecz ratowania XIX - wiecznych nagrobków. W czasie tej kwesty zebrano: 4.587,05 zł.
ROK 2004
W tym roku dokonano renowacji 3 starych, zabytkowych figur nagrobkowych w najstarszej części cmentarza, nieopodal bramy głównej. Renowacja polegała na czyszczeniu, uzupełnianiu ubytków i konserwacji figur z piaskowca. Odnowiono nagrobki: Walentego Januszewskiego, Anny Jerzmanowskiej zd. Radzikowskiej i Michała Kossakowskiego. Dodatkowo ogrodzono najstarszą część cmentarza.
Podczas III kwesty, w dniach 1 i 2 listopada 2004 roku zebrano 5.045,56 zł.
W listopadzie w "Gońcu Łukowej" ukazała się prośba Komitetu skierowana do najstarszych mieszkańców Łukowej o pomoc w rekonstrukcji jednego z najpiękniejszych zabytków na naszym cmentarzu (prawdopodobnie dzieła kamieniarzy lwowskich). Chodziło o monumentalny nagrobek wykonany z kilku bloków kamiennych a na nich dwóch płyt i stylizowanej misy w połowie pokrytej rodzajem tkaniny. Członkowie Komitetu ten nagrobek nazywają "z kołyską". Niestety nikt nie potrafił nam pomóc.
ROK 2005
Pieniądze z III kwesty przeznaczone zostały na renowację dwóch zabytkowych figur z piaskowca oraz remont, rekonstrukcję i konserwację "nagrobka z kołyską".
Podczas prac renowacyjnych tegoż nagrobka, dnia 17 sierpnia odkopano brakującą jego część. Jest to kolumna z udrapowaną na niej tkaniną. Nagrobek zwany przez mieszkańców "z kołyską" jest wyjątkowy, nieznany z innych cmentarzy. Pochodzi z I poł. XIX wieku. Prace renowacyjne wykonał p. Maciej Filip - konserwator z Pracowni Zabytków w Krakowie.
ROK 2006
Dokonano gruntownego remontu nagrobka miecznika warszawskiego Karola Maksymiliana Klembowskiego i jego syna. Remont nadzorował Pan Maciej Filip, a prace wykonała firma Pana Tomasza Sołoduchy. Pomnik miecznika warszawskiego jest jednym z najstarszych i nielicznych już na Lubelszczyźnie (1791 r.). Pomniki miecznika i nagrobka " z kołyską" zostały ogrodzone dzięki zaangażowaniu Pana Andrzeja Kniazia, a także nieodpłatnemu wykonaniu łańcuchów ozdobnych przez Pana Kasperka z Tarnogrodu.
Ponadto w 2006 r. odnowiony został pomnik, krzyże nagrobne i ogrodzenie na cmentarzu w Szarajówce, gdzie spoczywa 58 mieszkańców wsi spalonych żywcem przez hitlerowców w dniu 18.05.1943 r.
ROK 2007
W 2007 roku Komitet zaangażował się w prace nad rekonstrukcją zdekompletowanych pomników na nieczynnym cmentarzu w Chmielku. Pierwotnie był to cmentarz unicki, a od 1875 r. prawosławny. Obecnie podlega administracji parafii prawosławnej p.w. Świętej Trójcy w Tarnogrodzie. Udało się tu zrekonstruować 38 krzyży i pomników, których niestety ze względu na brak funduszy jeszcze nie poddano konserwacji.
Wśród sponsorów z Chmielka, którzy finansowo pomogli w rekonstrukcji pomników jest Pan Stanisław Bosak.
ROK 2010
Za zebrane w 2009 r. pieniądze dokonano generalnego remontu pomnika poświęconego spalonym i zamordowanym mieszkańcom Borowca.
Na cmentarzu parafialnym w jego części najstarszej poddano renowacji dwie figury XIX – wieczne, nagrobek Ludwika Matczyńskiego wspierającego powstańców styczniowych oraz Leonarda Zajączkowskiego. Wzmocniono fundamenty 4 pomników zagrożonych zawaleniem. Ponadto odczyszczone i ponownie zakonserwowane zostały płyty na pomniku ks. proboszcza Matuszyńskiego i matki proboszcza Klary Włodzyńskiej.
Po sierpniowej nawałnicy uszkodzeniu uległa odnowiona dwa lata temu zabytkowa figura Zofii Sobierańskiej. Koszty związane z usadowieniem kolumny oraz złożeniem żeliwnego ozdobnego krzyża przekroczyły fundusze Komitetu.
W tym roku, korzystając z większej ilości dni wolnych członkowie Społecznego Komitetu Opieki nad Cmentarzami w Gminie Łukowa kwestowali na cmentarzu parafialnym przez trzy kolejne dni tj. od 31 października do 2 listopada.
Wielka życzliwość i hojność naszych miejscowych i przyjezdnych darczyńców sprawiła, iż zebranych zostało 10.683,09 zł, 1000 Forintów, 2 EURO, 50 Euro centów, 60 koron czeskich.
ROK 2011
Generalny remont 3 figur na najstarszej części cmentarza: bezimiennej figury z wysokim kamiennym krzyżem, pomnika Stanisławy z Matczyńskich Niedenthal z 1900 r. oraz figury Zofii Wysiekierskiej i Apolonii z Wysiekierskich Ostrowskiej z 1874 roku.
X kwesta 2011 rok – 9.605,72zł, 10 hrywien, 50 kopiejek
ROK 2012
Generalny remont 4 figur na najstarszej części cmentarza: Jacenta Małujewa z 1922 r., Magdaleny z Grzybów Machowej z 1900 roku, Marcina Karpika z 1905 roku oraz figury Wiktora i Euzebii Leśniewskich z roku 1859 znajdującej się w sąsiedztwie „pomnika z kołyską”. Pomnik Miecznika Warszawskiego z 1791 roku wyprostowano oraz wzmocniono fundamenty i podmurówki (zabetonowano) zabezpieczając przed zawaleniem. Wyremontowano też ogrodzenie najstarszej części cmentarza.
Konto komitetu wzbogaciło się o kwotę 1200,00 zł, którą wpłacił p. Matczyński. Podczas XI kwesty zebrano 9.237,88 zł.
ROK 2013
Podniesienie i wypoziomowanie 4 płyt nagrobnych z piaskowca (obok pomnika miecznika) oraz wykonanie wokół nich obrzeży. Umycie i zakonserwowanie także 7 płyt płaskich w najstarszej części cmentarza. W związku z gminnymi obchodami 150 – rocznicy powstania styczniowego umycie i zakonserwowanie ponownie pomnika powstańców styczniowych.
Dokonano ponadto gruntownej renowacji razem z wylewką fundamentów dwu figur po lewej stronie cmentarza zaraz za bramą główną tj. śp. Anny Kożuszek i Zygmunta Hussara z 1908 r.
XII kwesta 2013 r – 11.657,03 zł, 1 dolar, 25 forintów.
ROK 2014
Renowacja figur: Marcina Grandy, Jana Dwozyckiego, Maryanny z Gizów Lachowskiej, bezimiennej figury oraz zdekompletowanego pomnika Jana Roja.
XIII kwesta 2014 - 11.904,93zł, 5 dolarów, 2 euro, 1 turk lirasi
ROK 2015
Renowacja XIX wiecznych figur: Piotra Połucha, Zofii ze Strusów Gochowej, Teofila Małui. Wyprostowanie pochylonych figur: Heleny i Władysława Tallat – Kiełłpsz i w porozumieniu z rodziną, figury Tadrów oraz Grzegorza Mazura z 1878 roku. Remont żeliwnego ogrodzenia pomnika Marii Grodzieńskiej.
XIV kwesta 2015 - 11.949 ,65zł, 5,36 euro, 4 korony, 2 kuny
ROK 2016
Renowacja XIX wiecznych figur: Maryianny z Hałasów Gacowej z 1898 r., Stanisława i Ludwika Kraczków z 1892 r. Zabezpieczenie przed zawaleniem i renowacja 3 figur z początku XX w.: Magdaleny z Bresiuw Piur z 1919 r., Franciszka Kierepki z 1921 r. oraz Karola Dulińskiego i Waleryi z Dulińskich Jamrot z 1912 r.
XV kwesta 2016 r. - 10.752,50 zł, 11,58 euro, 1 korona szwedzka.
ROK 2017
Renowacja figur: Zofii Mazurowej z 1900 r., Heleny Stańskiej z 1900 r. oraz Jana, Józefa i Katarzyny Szostakow z 1921 r., wykonanie zasuwy przy ogrodzeniu żeliwnym pomnika Marii Grodzieńskiej oraz zrobienie kamienno – cynkowego ogrodzenie ośmiu nagrobków ( 19 słupków ). Rozpoczęto dwufazowy remont pomnika Miecznika. Skuto tynki cementowe odsłaniając pierwotne profile, oczyszczono je, wykonano izolację poziomą, izolację podbicia i opaski betonowej oraz postawiono konstrukcję zabezpieczającą pomnik przed wpływem warunków atmosferycznych.
XVI kwesta 2017 – 9.568,99 zl, 16,30 euro, 1 korona szwedzka.
ROK 2018
Zakończenie remontu pomnika Miecznika z 1791 roku. Wzmocniono zdegradowane, uzupełniono i wymieniono uszkodzone cegły. Wykonano rekonstrukcję gzymsów i tynków na powierzchni pomnika. Zrobiono obróbki blacharskie, położono izolację poziomą i rozłożono kruszywo stanowiące warstwę izolacyjną pomnika.
Gruntownej renowacji z wylaniem fundamentu i wyprostowaniem poddany został pomnik Wojciecha Kraczka z 1903 r. Oczyszczono i zakonserwowano pomnik w Szarajówce, postawiono nowe krzyże.
XVII kwesta 2018 – 14.061,04 zł.
ROK 2019
Zwrócono dług za prace konserwatorskie przy pomniku Miecznika Warszawskiego. Pokryto koszty odnowienia figury z 1903 r. oraz czyszczenia pomnika w Szarajówce. Przeprowadzono kolejny, gruntowny remont pomnika Ks. Proboszcza Władysława Matuszyńskiego za. W 1966 r. z uzupełnieniem nagrobka o opaskę granitową. Poddano renowacji figurę Antoniego Ześniowieckiego z 1883 r. poprzez wylanie fundamentu i dodanie podstawy oraz uzupełnienie ubytkow i konserwację. Oczyszczono i zabezpieczono po 13 latach od remontu zabytkowy pomnik „z kołyską” i płyty nagrobne oraz słupy kamienne obok Miecznika.
XVIII kwesta 2019 – 13.634,17 zł.
ROK 2020
Odnowione zostały figury Mikołaja Hajdy z 1809 roku, Andrzeja Korca z 1878 r. Jana Pyndra z 1907 roku oraz Heleny z Pluskwów Stafiszowej z 1924 roku. Odnowienie obejmowało wykonanie fundamentu cementowego, wykonanie nowej podstawy kamiennej, uzupełnienie ubytkow, czyszczenie oraz konserwację hydrofobową. Ponadto Komitet przygotował dwie tablice informacyjne o łukowskich cmentarzach: dawnym przykościelnym na placu z figurą Chrystusa Króla oraz obecnym grzebalnym przy drodze do Józefowa.
W sumie podczas osiemnastu kwest zebranych zostało 164.305,00 zł, za które wyremontowanych i odnowionych zostało 120 zabytkowych figur, pomników i nagrobków na cmentarzach w Łukowej, Chmielku, Szarajówce, Osuchach i Borowcu.
Siedziba Komitetu : GOK Łukowa 569a, Nr konta BS Łukowa 30 9619 0003 2001 0000 4675 0001
- Szczegóły
- Gminny Ośrodek Kultury w Łukowej
Spisy treści pozostałych "Gońców Łukowej "od nr 1"
STATUT ROZDZIAŁ I
Bitwa pod Osuchami 19 czerwca 1944 roku Niemcy rozpoczęli akcję przeciwpartyzancką "Sturmwind II". Najcięższe walki miały miejsce 25 i 26 czerwca 1944 roku pod Osuchami. Inspektor Inspektoratu Zamojskiego mjr Edward Markiewicz ps.,,Kalina" zdecydował, że znajdujące się na tym obszarze oddziały AK i BCh pozostaną na miejscu i podejmą walkę z wrogiem. Nastąpiła ich pełna mobilizacja. Zgrupowanie partyzanckie składało się z oddziałów AK: ,,Corda", ,,Skrzypika", ,,Topoli", ,,Wira" i ,,Woyny" oraz BCh: ,,Rysia", ,,Jaskółki" i ,,Antona". Przez cztery dni żołnierze AK i BCh toczyli zacięte boje z wojskami niemieckimi. W ich trakcie zginął ,,Kalina", a dowództwo nad zgrupowaniem przejął ,,Wir". Podjął on decyzję o przebiciu się z okrążenia w rejonie Osuch. 24 czerwca, nocą, zgrupowanie rozpoczęło akcję. Oddziały ,,Topoli", ,,Woyny", ,,Jaskółki", ,,Antona" oraz część oddziału ,,Rysia" straciły łączność z resztą kolumny. Natomiast oddziały ,,Corda", ,,Wira" oraz druga część oddziału ,,Rysia", po brawurowym ataku w rejonie Osuch, zdołały przełamać pozycje hitlerowskie i wyszły "z kotła". Podczas walk pod Osuchami polegli dowódcy oddziałów: ,,Cord", ,,Topola", ,,Woyna", ,,Szczerba", ,,Anton", zginęło około 400 żołnierzy. Komisja do Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce dokonała ekshumacji poległych. Ciała około 240 żołnierzy spoczęły na cmentarzu partyzanckim w Osuchach. Bitwa pod Osuchami uznawana jest za jedną z najcięższych bitew partyzanckich w Polsce, zaś cmentarz partyzancki w Osuchach należy do największych w Europie.
18 maja 1943 r. niemieckie oddziały SS i SCHUPO otoczyły wieś Szarajówka. Niemcy rozdzielili się na mniejsze grupy i zaczęli spędzać mieszkańców na plac. W międzyczasie cały inwentarz z łąk i pól oraz obór zrabowali ładując na furmanki. O godzinie 12 główny komendant rozkazał zgromadzone kobiety, dzieci i starców wpędzić do zabudowań kilku gospodarzy. Następnie obłożono budynki słomą i podpalono. W niecałe dwie godziny cała wieś stanęła w płomieniach. O 15 z dobrze zagospodarownej wsi nie pozostało śladu. Szarajówka była zemstą Niemców za napad partyzancki na żandarmerię w Tarnogrodzie.Spalono żywcem 58 osób, w tym 30 dzieci. Wspólna mogiła wszystkich zamordowanych znajduje się na miejscu dawnej wioski Szarajówka. Pacyfikacja Szarajówki należała do najokrutniejszej w formie i najstraszniejszej w skutkach, nie tylko na Zamojszczyźnie, ale w ogóle w całej Polsce.
Dnia 16 IX 1939 r. doszło do bitwy pod Łukową, którą stoczyła 6 DP gen. bryg. Bernarda Monda GO „Bielsko”. 14 września polska Dywizja Piechoty zajęła linie obrony na rzece Tanew: od Osuch przez Podsośninę, Szostaki do Pisklak. 15 września 1939 roku w Łukowej na zachód od kościoła polski patrol ostrzelał niemiecki samochód. Kilku rannych oficerów niemieckich od razu zmarło. Wśród zabitych był prawdopodobnie generał. Niemcy posądzili o zamach ludność cywilną. Mieszkańców Łukowej zebrano w kościele. Tych , którzy nie mieścili się w kościele, przetrzymano na placu. Obok kościoła Niemcy ustawili ciężką artylerię, kierując działa w stronę lasów Puszczy Solskiej, Podsośniny, Osuch. Mieszkańcy byli wystawieni na pociski polskiej artylerii. Według relacji żołnierza-uczestnika tych walk Polacy wiedzieli o zakładnikach i nie strzelali. 15 września doszło również do walk między Szostakami a Pisklakami na łąkach zwanych „Glińsko”. W miejscu, w którym oddziały niemieckie próbowały sforsować rzekę Tanew, Polacy zorganizowali zasadzkę. Niemcy zostali zmuszeni do wycofania się ze wzgórza Borsuczyny. W tym samym czasie inna jednostka niemiecka zaatakowała Podsośninę od strony Łukowej. Spłonęła wschodnia część wsi (zachodnia część została zniszczona 14 września). W wyniku silnego naporu Polaków, nieprzyjaciel wycofał się do Łukowej. Ataki na Podsośninę trwały cały dzień. Wszystkie zostały odparte mimo przeważającej siły wroga. Po kolejnym silnym natarciu na pozycje polskie żołnierze musieli wycofać się ze wzgórza Borsuczyny za Tanew. Niemiecka artyleria bez przerwy ostrzeliwała cały Surowy Las ( las na północ od wsi Szostaki, 400 m. od Tanwi), okoliczne łąki i Aleksandrów. Linia Tanwi została utrzymana do 17 września (niedziela rano). Zmuszone do wycofania były także oddziały polskie z Podsośniny, przeszły one w głąb Puszczy Solskiej. Natomiast poległych w tej bitwie 114 żołnierzy pochowanych zostało na cmentarzu parafialnym w Łukowej.
Pomnik poświęcony ofiarom wysiedleń z 1943 r. Najdotkliwiej ludność gminy doświadczona została podczas II wojny światowej. 3 lipca 1943 r. Niemcy dokonali pacyfikacji wsi Łukowa. W sumie około 90% łukowian znalazło się za drutami obozów. Większość z nich wywieziono wkrótce na przymusowe roboty do Niemiec. Opustoszałą wieś zajęli niebawem we władanie przesiedleni tu z okolic Tomaszowa Lubelskiego Ukraińcy. Po rozbiciu posterunku niemiecko-ukraińskiego w październiku 1943 r. przez oddziały AK i BCh mieszkańcy Łukowej mogli spokojnie powrócić do swoich gospodarstw. Pomordowanych w obozach zagłady i ofiary wysiedleń z terenu gminy Łukowa upamiętnia pomnik postawiony w miejscu, z którego zabierani byli łukowianie do obozów tj. plac przed kościołem parafialnym.
W wyniku pierwszego rozbioru Polski Łukowa weszła w skład zaboru austriackiego, a po Kongresie Wiedeńskim do zaboru rosyjskiego. Była terenem bitwy podczas powstania styczniowego, która rozegrała się 16 IV 1863 r. pod Borowymi Młynami (las Kobylówka) pomiędzy wojskami rosyjskimi a oddziałem powstańczym płk. Marcina Borelowskiego „Lelewela”. Spośród poległych w tej bitwie powstańców 4 pochowano na miejscowym cmentarzu parafialnym. W 75. rocznicę tejże bitwy mieszkańcy całej gminy ufundowali poległym pomnik znajdujący się na łukowskim cmentarzu.
W czerwcu 1944 roku do największej operacji przeciwpartyzanckiej w lasach Puszczy Solskiej, Niemcy skierowali siły wojskowe liczące około 30 tys. ludzi. W okrążenie niemieckie dostało się zgrupowanie oddziałów AK i BCh w sile 1150 żołnierzy. Po nieudanym wyjściu z kotła w nocy z 24-25 1944 roku w rejonie osiedla Maziarze tylko części oddziałów AK udało się przebić przez pozycje niemieckie na rzece Sopot. Pozostałe oddziały BCh i zdziesiątkowane grupy AK ponownie zepchnięte zostały do Uroczyska Maziarze. Z 25-26 czerwca 1944 roku stoczyli tu ostatni krwawy bój z przeważającymi siłami wroga. Walczyli do ostatniej kropli krwi wykazując się niezwykłym męstwem i odwagą. Tylko nielicznym udało się przetrwać tę tragedię, Niemcy do końca czerwca 1944 roku wyłapywali ukrywających się żołnierzy i ich zabijali. Wszyscy polegli w bitwie nad Sopotem znaleźli miejsce wiecznego spoczynku na cmentarzu partyzanckim w Osuchach. Przelana tu żołnierska krew pozostaje do dziś historią tamtych lat i wzorem najwyższego poświęcenia dla Ojczyzny z ofiarą życia włącznie.
Urząd Gminy w Łukowa Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Łukowej Zakład Gospodarki Komunalnej w Łukowej Gminny Ośrodek Kultury w Łukowej
Wiesława Kubów - dyrektor
tel. +48 84 6874060, 6874053 23-412 Łukowa Łukowa 569A NIP 918-10-84-323 REGON 001074377 e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. godziny otwarcia: 8.30 - 16.30 (od poniedziałku do soboty)
Szkoła Podstawowa im. por. Edwarda Błaszczaka ps. "Grom" w Chmielku Szkoła Podstawowa im Jana Pawła II w Łukowej Gimnazjum im. Pawła Adamca w Łukowej Agrobud Apteka prywatna Bank Spółdzielczy w Łukowej Agroturystyka nad Tanwią na Roztoczu Hotele i noclegi Kwiaciarnia "Magnolia" Lecznica dla zwierząt Modne Krzesła Ochotnicza Straż Pożarna Oczyszczalnia ścieków Parafia Rzymsko-Katolicka pw. WNMP w Łukowej Gminna Spółdzielnia "SCH" Stacja paliw PETROL Urząd pocztowy Zakład Gospodarki Komunalnej Związek kombatantów RP i byłych więźniów politycznych Nadleśnictwo Józefów
Jeżeli uważasz, że Twoja instytucja powinna się tutaj znaleźć napisz do nas podając odpowiednie dane: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Strona 2 z 3 Goniec łukowski do nabycia w cenie 10 zł. Kontakt z namiGminny Ośrodek Kultury w Łukowej tel. 84 6874060, 6874053 |